به وبلاگ من خوش آمدید آنان که به زین اسب خود می نازند در وقت مسابقه چرا می بازند؟ دنیا که شبیه کوچه بنبست است با نعل شکسته به کجا می تازند؟ گاهی تنهایی آنقدر قیمت دارد که درب را باز نمی کنم حتی برای “تو” که سالها منتظر در زدنت بودم از دل کوچه گذشتم از میون جاده ی خیس این مسیر بدون برگشت که واسم هیچ آشنا نیست میخوام آرامش بگیرم من که تو غصه اسیرم حق من نیست مثل سایه توی تنهایی بمیرم… کاش میشد هیچکس تنها نبود کاش میشد دیدنت رویا نبود گفته بودی باتو میمانم ولی رفتی و گفتی که اینجا جا نبود سالیان سال تنها مانده ام شاید این رفتن سزای من نبود من دعا کردم برای بازگشت دستهای تو ولی بالا نبود باز هم گفتی که فردا میرسی کاش روز دیدنت فردا نبود … " من نه عاشق بودم ، نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من ........... من خودم بودم و یک حسه غریب ، که به صد عشق و هوس می ارزد .....!!!! سنگ در برکه می اندازم و می پندارم با همین سنگ زدن ماه به هم میریزد کِی به انداختن سنگ پیاپی در آب ماه را میشود از حافظه آب گرفت